niedziela, 7 kwietnia 2013

#29/n Czy te wszystkie...

Czy te wszystkie słowa zapisane,
były jak kilka ziaren piasku
na wiatr samotnie rzucane?

Czy te wszystkie słowa tak ważne,
tak w sercu głęboko skrywane,
pojmane po żywota kres swój krótki
w lochach ciemności skryły się,
w proch przemieniły i znikły?

Czy długo jeszcze serce
rwać będzie te więzy,
by w radości pędzie paść w nadziei
rozpostarte ramiona?

Czy myśl moja własną nareszcie będzie,
samotną, wróci do mego ducha i zostanie
wsparta w codzienności życiu?

Gdzie skryją się te sny
z pozoru piękne, kuszące,
rzewne żalu łzy z oczu
bezprawnie wyciskające?

Czy zniknie to uczucie,
te zwodnicze szepty w myśli,
jak ten jeden płomyk zapomnianej
 świecy, co prowadzi okręt
i myśli wędrowców do domu?

Czy padnie na mnie jeszcze cień
tej radości, czy i on przeminie,
ucieknie przed światłem?

Czy światło to da mi nową nadzieję,
nową wiarę, kajdany,
marzenia o gwiazdach?

Czy chcę by odeszło to uczucie,
zwątpienia, te troski, rozterki,
rozrywanego w dwie strony serca?

Czy właściwie jest coś,
czego jestem pewna?
W co wierzę i ufam, mówiąc:
to prawda ze spokojnego ducha
snem niezmąconym obdarzona?

Człowiek jest głupcem w pięknym
umyśle humanisty,
płochliwym w renesansowym poznaniu.
Ironio… wszystko odkrył,
a siebie nie zbadał.

2 komentarze:

  1. Serio sama piszesz te wiersze? Jeżeli tak To brak mi słów *.*

    skatenorms.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję ^^
      Człowiek od razu nabiera ochoty do pisania po przeczytaniu takiego komentarza^^

      Usuń

Bardzo dziękuję za komentarz i uwagi co do moich tekstów;) Nie bójcie się krytykować, ale z uzasadnieniem! Każdy ślad, który zostawiacie sprawia mi ogromną radość!
Ps. Drodzy Anonimkowie! Jeśli to nie problem podpiszcie się imieniem/nickiem czy nawet jedną literką ;)
Ps2. Dla zachowania ciągłości wypowiedzi, moje odpowiedzi będą tuż pod waszymi komentarzami :)